Dokumenty uprawniające do korzystania ze zwiększonego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych
Drogi Czytelniku,
Począwszy od lipca 2024 r. mają zostać zwiększone kwoty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych:
- dla znacznego stopnia niepełnosprawności – z 2400 zł na 2760 zł, a dla osób ze szczególnym schorzeniem – z 1200 na 1380 zł, (razem 4140 zł)
- dla umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – z 1350 zł do 1550 zł, a dla osób ze szczególnymi schorzeniami – z 900 zł na 1035 zł, (razem 2585 zł)
- dla lekkiego stopnia niepełnosprawności – z 500 zł na 575 zł, a dla osób ze szczególnymi schorzeniami – z 600 zł na 690 zł, (razem 1265 zł).
Są to maksymalne kwoty dofinansowania, przysługujące w przypadku zatrudnienia pracownika w wymiarze pełnego etatu, rzeczywista wysokość dofinansowania nie może przekroczyć 75% kosztów płacy, a zatem w sytuacji, gdy wynagrodzenie minimalne będzie wynosiło 4300 zł, maksymalna wysokość miesięcznego wsparcia nie będzie mogła przekroczyć 75% z 5.180,64 zł, czyli 3.888,48 zł.
Z dofinansowania do wynagrodzeń w styczniu 2024 r. korzystało 32.504 pracodawców na 212.509 osób niepełnosprawnych (200.618 etatów).
W grudniu 2023 r. – na 202.133 etatów zatrudnionych osób niepełnosprawnych, było 60.362 etatów osób ze szczególnymi schorzeniami.
Źródło: https://niepelnosprawni.gov.pl/p,83,sodir-pfron
Zwiększone dofinansowanie do wynagrodzeń
Dla pracodawcy istotną kwestią jest sposób dokumentowania szczególnych schorzeń wymienionych w art. 26a ust. 1b ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., kwoty dofinansowania zwiększa się odpowiednio w odniesieniu do osób niepełnosprawnych, którym:
- orzeczono chorobę psychiczną,
- orzeczono upośledzenie umysłowe,
- orzeczono całościowe zaburzenia rozwojowe
- orzeczono epilepsję
- oraz osób niewidomych.
Sposób dokumentowania szczególnych schorzeń
Schorzenia szczególne: choroba psychiczna 02-P, upośledzenie umysłowe 01-U, całościowej zaburzenia rozwojowe 12-C, epilepsja 06-E, mogą wystąpić w przypadku każdego ze stopni niepełnosprawności, i mogą zostać udokumentowane za pomocą:
- orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wymienionego w art. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „ustawą o rehabilitacji” – z odpowiednim symbolem przyczyny niepełnosprawności,
- orzeczenia lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do pracy lub samodzielnej egzystencji, wymienionego w art. 5 ustawy o rehabilitacji, z treści którego wynika istnienie u pracownika tych szczególnych schorzeń, np. z wypisu z pełnej treści orzeczenia,
- orzeczeń o grupach inwalidzkich, o których mowa w art. 62 ustawy o rehabilitacji, czyli wydanych przed 1 stycznia 1998 r. przez KIZ lub resortowe komisje orzekające, w których wskazano to szczególne schorzenie,
- orzeczeń KRUS, o których mowa w art. 62 ustawy o rehabilitacji, wydanych przed 1 stycznia 1998 r., z których wynika istnienie takiego szczególnego schorzenia.
- wyroków sądów w przedmiocie odwołań od ww. orzeczeń.
Natomiast w przypadku osób niewidomych, dokumentem potwierdzającym uszkodzenie narządu wzroku kwalifikujące do osób niewidomych, a zatem w przypadku osób ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, oprócz wyżej wskazanych orzeczeń o stopniu niepełnosprawności (tuz symbolem 04-O) oraz innych orzeczeń traktowanych na równi z tymi orzeczeniami, wyroków sądów, będzie także zaświadczenie od lekarza specjalisty okulisty.
Zbieg dokumentów
Warto przy tym wiedzieć, że w świetle wyjaśnień Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych i PFRON, w sytuacji zbiegu dwóch lub więcej ważnych orzeczeń, możliwe jest łączenie stopnia niepełnosprawności z jednego orzeczenia i szczególnego schorzenia z innego orzeczenia na potrzeby dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.
Przykład
Pracownik posiada
1. orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze szczególnym schorzeniem wydane na stałe,
2. orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji (znaczny stopień niepełnosprawności) – bez szczególnego schorzenia lub orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności na okres 2 lat.
W takim przypadku, możemy pobierać dofinansowanie do wynagrodzeń jak dla znacznego stopnia niepełnosprawności ze szczególnym schorzeniem.
pozdrawiam
r.pr. Anna Pałecka-Błaszczyk
Najnowsze komentarze