ONLEX – Kancelaria Radcy Prawnego – Anna Pałecka – Błaszczyk

Dofinansowanie do wynagrodzeń i nie tylko

PRAWO DLA PRACODAWCÓW OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

Anna Pałecka-Błaszczyk

RADCA PRAWNY

ONLEX Kancelaria Radcy Prawnego
Biuro w Warszawie
al. gen. Chruściela 54 m. 20,
04-412 Warszawa

Specjalizacja: ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Pobierz: Wniosek o zmianę przeznaczenia środków ZFRON

Ilość pobrań: 1169

Pobierz: INFORMACJA DLA KONTRAHENTA o zasadach nabywania i korzystania z obniżenia wpłat na PFRON

Ilość pobrań: 1607

Wydłużanie ważności orzeczeń o stopniu niepełnosprawności, nowe – stare zasady

42 Wyświetleń

Nowe zasady wydłużania ważności orzeczeń

 

Drogi Czytelniku,

 

3 sierpnia 2024 r. weszła w życie ustawa z dnia 24 lipca 2024 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r., poz. 1165), która po raz kolejny wydłuża ważność orzeczeń o niepełnosprawności oraz stopniu niepełnosprawności, których ważność została wydłużona ustawą z 19 grudnia 2023 r. o szczególnych rozwiązaniach służących zachowaniu ważności niektórych orzeczeń o niepełnosprawności oraz orzeczeń o stopniu niepełnosprawności (Dz. U. poz. 2768) najpóźniej do 30 września 2024r. – maksymalnie do 31 marca 2025 r.

 

Należy podkreślić, że ustawa wprowadza na stałe rozwiązania związane z wydłużeniem ważności orzeczeń o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, pod warunkiem złożenia wniosku o wydanie kolejnego orzeczenia w okresie ważności poprzedniego. A zatem w przypadku orzeczeń, których ważność została wydłużona do 30 września, konieczne jest złożenie wniosku o wydanie kolejnego orzeczenia do tej daty, a w przypadku orzeczeń, których okres obowiązywania datuje się od 30 września 2024 r. i później, do ostatniego dnia ważności orzeczenia.

 

Wedle nowego art. 6bb ustawy o rehabilitacji jeżeli wniosek o wydanie kolejnego orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności został złożony w okresie ważności odpowiednio orzeczenia ustalającego niepełnosprawność albo orzeczenia ustalającego stopień niepełnosprawności, to zachowuje ono ważność do dnia wydania kolejnego ostatecznego orzeczenia, nie dłużej jednak niż do ostatniego dnia szóstego miesiąca następującego po dacie określającej tę ważność.

 

Po otrzymaniu wniosku o wydanie orzeczenia, przewodniczący powiatowego zespołu wydaje niezwłocznie zaświadczenie potwierdzające złożenie tego wniosku oraz określające termin ważności dotychczasowego orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności.

 

Wnikliwy Czytelnik z pewnością zauważył, że ostatnia nowelizacja ustawy o rehabilitacji w sposób odmienny reguluje termin wydłużenia ważności orzeczenia, jest to bowiem dzień wydania kolejnego ostatecznego orzeczenia, a zatem rozwiązanie analogiczne do zawartego w art. 23 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 852, z późn. zm.).

 

Pokażmy to na przykładzie:

 

zasady z ustawy z 19 grudnia 2023 r. o szczególnych rozwiązaniach

 

orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności ważne do dnia 31 maja 2024 r. => wydłużenie ważności do 30 września 2024 r. nie później niż do dnia, w którym orzeczenie stanie się ostateczne. Wniosek o wydanie kolejnego orzeczenia złożony 15 maja 2024 r.

Nowe orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydane dnia 1 lipca 2024 r., stało się ostateczne dnia 16 lipca 2024 r. (nie było składane odwołanie, nie było składane oświadczenie o zrzeczeniu się prawa do odwołania)

Ważność starego orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności wydłuża się do 16 lipca 2024 r., na nowe orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności przechodzimy 17 lipca 2024 r.

 

zasady z nowego art. 6bb ustawy o rehabilitacji

 

** Mają zastosowanie do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (3 sierpnia 2024 r.), które dotyczą postępowań o ustalenie niepełnosprawności albo stopnia niepełnosprawności, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

 

Orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności ważne do dnia 31 maja 2024 r. => wydłużenie ważności do 30 września 2024 r. nie później niż do dnia, w którym orzeczenie stanie się ostateczne ale przed wydaniem orzeczenia weszła w życie ustawa z 3 sierpnia 2024 r. wprowadzająca  zasadę, że wydłużenie ważności jest do dnia wydania nowego ostatecznego orzeczenia. Wniosek o wydanie kolejnego orzeczenia złożony 15 maja
2024 r.

 

Nowe orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydane dnia 5 sierpnia 2024 r. O ostateczności orzeczenia możemy przesądzić 20 sierpnia 2024 r. – nie było składane odwołanie, nie było składane oświadczenie o zrzeczeniu się prawa do odwołania.

 

Ważność starego orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności wydłuża się do 5 sierpnia 2024 r., na nowe orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności przechodzimy 6 sierpnia 2024 r.

 

Co ciekawe, inaczej przedstawia się kwestia wydłużenia ważności decyzji ustalających poziom potrzeby wsparcia, gdyż zgodnie z art. 6b(5) ust. 3a ustawy o rehabilitacji, jeżeli wniosek o wydanie kolejnej decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia został złożony w okresie ważności decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia, to zachowuje ona ważność do dnia, w którym kolejna decyzja ustalająca poziom potrzeby wsparcia stanie się ostateczna, nie dłużej jednak niż do ostatniego dnia szóstego miesiąca następującego po dacie określającej tę ważność.

 

O nowych zasadach wydłużania ważności orzeczeń o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, o wpływie nowego art. 6bb na kwestie wliczania do stanu zatrudnienia i wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych z art. 2a ustawy o rehabilitacji będę mówiła na szkoleniu 22 sierpnia 2024 r., na które można się jeszcze zapisywać tutaj.

 

Będzie dużo przykładów praktycznych.

 

pozdrawiam

 

r.pr. Anna Pałecka-Błaszczyk

 

Wydatki z ZFRON w ramach pomocy de minimis – brak podstawy prawnej?

367 Wyświetleń

Czy można wydatkować środki ZFRON w ramach pomocy de minimis?

Drogi Czytelniku,

 

Jeśli jesteś dysponentem zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, to zastanawiasz się pewnie czy możesz obecnie dokonywać wydatków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w ramach pomocy de minimis?

 

Wydatki z ZFRON w ramach pomocy de minimis – brak podstawy prawnej?

 

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1145), rodzaje wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, 5, 6 i 8 oraz, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 7, 9, 10, 12 i 13 o ile stanowią przysporzenie korzyści dla pracodawcy, poniesione ze środków, o których mowa w:

 

1) art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o rehabilitacji – w związku z 7 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170 oraz z 2021 r. poz. 401, 1558, 2192 i 2290), art. 12 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 333) i art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 888),

2) art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 ustawy o rehabilitacji,

3) art. 31 ust. 3 pkt 2 ustawy o rehabilitacji w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2009 r.,

4) art. 38 ust. 2 pkt 1 lit. a tiret drugie i ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm. )

– do których pracodawca nabył prawo po dniu 14 maja 2004 r., stanowią pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.).

 

A zatem wydatki pochodzące ze zwolnień z podatków, opłat oraz z zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych mają wskazaną jako podstawę udzielenia pomocy rozporządzenie 1407/2013.

 

Ponadto, zgodnie z § 11a ww. rozporządzenia – wydatki ze środków funduszu rehabilitacji stanowiące pomoc de minimis mogą być ponoszone do dnia 30 czerwca 2024 r.

 

Oznacza to, że od 1 lipca 2024 r. nie ma podstawy prawnej do dokonywania wydatków ze środków ZFRON stanowiących pomoc de minimis. 

 

Stanie się to możliwe dopiero po nowelizacji rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, a zatem warto – o ile to możliwe – wstrzymać się z dokonywaniem takich wydatków, aby nie narazić się na negatywne skutki – przykładowo odmowę  wydania zaświadczenia.

 

Jeżeli takiego wydatku dokonaliśmy – poczekajmy ze złożeniem wniosku o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis do nowelizacji rozporządzenia, która może przewidywać wejście przepisów z datą wsteczną. Zastrzegam przy tym, że nie jest obecnie znana dokładna treść rozporządzenia zmieniającego (projekt z 18 czerwca 2024 r. nie przewidywał takich zapisów ale zapewne zmiany miały wejść w życie na samym początku lipca).

 

Nie ma natomiast przeszkód do wydatkowania środków zakładowego funduszu poza regułami pomocy de minimis, przykładowo na pomoc indywidualną czy część wydatków z indywidualnych programów rehabilitacji (wydatki nie stanowiące przysporzenia korzyści dla pracodawcy).

 

 

pozdrawiam

 

r.pr. Anna Pałecka-Błaszczyk

Projekt zmiany rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych

534 Wyświetleń

Zmiana rozporządzenia w sprawie ZFRON

 

Drogi Czytelniku,

 

18 czerwca 2024 r. na stronie RCL ukazał się długo oczekiwany projekt rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

 

Zmiana rozporządzenia w sprawie ZFRON

 

Zmiany dotyczą tylko kwestii wynikających z zastąpienia dotychczasowego rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1) nowym rozporządzeniem Komisji (UE) nr 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 2023/2831 z 15.12.2023), na podstawie którego będzie można ponosić wydatki do 30 czerwca 2031 r.

Okres 3 minionych lat

 

Zmiany mają zostać wprowadzone także w § 9 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia, wedle którego występując o wydanie zaświadczenia, przedsiębiorca przedstawia m. in. uzyskane zaświadczenia o pomocy de minimis otrzymanej w okresie obejmującym bieżący rok kalendarzowy oraz dwa poprzedzające go lata kalendarzowe albo oświadczenie  o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie o nieskorzystaniu z pomocy de minimis w tym okresie.

 

W związku ze zmianą przepisów unijnych wedle projektu okres ten ma dotyczyć 3 minionych lat.

 

Zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określającego zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz. Urz. WE L 124 z 8.06.1971 r.):

„okres wyrażony w tygodniach, miesiącach lub latach rozpoczyna się na początku pierwszej godziny pierwszego dnia okresu i wygasa wraz z upływem ostatniej godziny dnia ostatniego tygodnia, miesiąca lub roku, który jest takim samym dniem tygodnia lub przypada na tę samą datę, co dzień, w którym okres się rozpoczyna. Jeżeli w okresie wyrażonym w miesiącach lub latach dzień, w którym powinien wygasnąć okres, nie wystąpił w tym miesiącu, okres kończy się wraz z upływem ostatniej godziny ostatniego dnia tego miesiąca

 

Przykład:

w świetle nowych zasad minione lata należy rozumieć w ten sposób, że jeśli pomoc de minimis (w tym przypadku wydatek ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych) była udzielona w dniu 22 lipca 2024 r., do wyliczenia limitu pomocy należy uwzględnić pomoc uzyskaną począwszy od dnia 22 lipca 2021 r.

 

Dzięki wprowadzeniu tych zmian, pracodawcy wydatkując środki ZFRON będą mogli korzystać m.in. ze zwiększonego limitu – 300 tys. EURO obowiązującego w okresie 3 minionych lat.

 

Projekt zawiera także przepisy intertemporalne, które będą miały zastosowanie do pracodawców, którzy wystąpili z wnioskiem o wydanie zaświadczeń dotyczących uznania wydatku z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, jako pomocy de minimis, złożonych i nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji rozporządzenia.

 

Wnioski mają być  rozpatrywane na podstawie przepisów w brzmieniu nadanym nowelizacją, a podmiot udzielający pomocy, będzie wzywał wnioskodawcę do uzupełnienia złożonego wniosku w terminie nie krótszym niż 7 dni poprzez przedłożenie uzyskanych zaświadczeń o pomocy de minimis otrzymanej w okresie trzech minionych lat albo oświadczeń o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczeń o nieskorzystaniu z pomocy de minimis w tym okresie.

 

Zmiana rozporządzenia ma wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

 

Dzięki wprowadzeniu tych zmian, pracodawcy będą mogli korzystać z limitu 300 tys. EURO obowiązującego w okresie 3 minionych lat.

 

W najbliższym czasie zorganizujemy szkolenie dotyczące tej problematyki, a w szczególności wypełniania nowego druku informacji składanych przy ubieganiu się o pomoc de minimis, na które serdecznie zapraszam.

 

pozdrawiam

r.pr. Anna Pałecka-Błaszczyk

Wygrana sprawa – uratowane dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych

404 Wyświetleń

wygrana sprawa

Drogi Czytelniku,

Sprawy, w których reprezentuję pracodawców dotyczące dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych stają się coraz ciekawsze – oczywiście z mojego punktu widzenia, gdyż trzeba się wykazywać coraz większą kreatywnością, a powiedziałabym, że w niektórych sprawach nagimnastykować. Ale to jest właśnie ta część mojej pracy, którą lubię najbardziej – odnajdywanie kolejnych rozwiązań w kwestiach, które wydają się być całkowicie utrwalone, a które mogą wpłynąć na znaczące zmniejszenie kwoty, którą należy zwrócić do PFRON.

Mimo ugruntowanego orzecznictwa sądowoadministracyjnego w zakresie pojęcia kosztów płacy, które mają dotyczyć tylko pracowników niepełnosprawnych, czy konieczności samodzielnego badania przez PFRON kwestii terminowego opłacania kosztów płacy i niebrania pod uwagę sposobu zaliczenia wpłat należności składkowych dokonywanych przez ZUS na poczet zaległości, Fundusz prowadzi postępowania po swojemu. To oznacza, że w niektórych sytuacjach trzeba złożyć skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie,  który rozpatruje sprawy skarg na decyzje Prezesa Zarządu PFRON i Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

W sprawie, o której chciałam opowiedzieć, pracodawca co do zasady terminowo opłacał wszystkie należności składkowe, na co miał dowody w postaci deklaracji DRA oraz bankowych potwierdzeń przelewów.

ZUS wykrył zaległość w składkach dotyczącą zupełnie innego okresu i rozliczył dokonane terminowo wpłaty na poczet tej zaległości.

PFRON wszczął postępowanie w sprawie zwrotu dofinansowania za okres 3 miesięcy, z których ZUS dokonał rozliczenia.

Fundusz wskazywał, że nie posiada kompetencji do kwestionowania oraz samodzielnego rozliczania dokonywanych przez stronę wpłat na poczet składek na ubezpieczenia społeczne oraz weryfikowania wysokości składek czy sprawdzenia prawidłowości ich rozliczenia przez ZUS, co nakazują sądy administracyjne.

Dlatego, mimo posiadania dowodów świadczących o terminowych płatnościach składek, konieczne było złożenie skargi do sądu administracyjnego, który uchylił zaskarżoną decyzję.

Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy PFRON umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie nakazujące zwrot dofinansowania.

Warto było się w tej sytuacji odwoływać.

Ale najpierw trzeba sprawę przeanalizować.

Jeżeli jesteś tym zainteresowany, skontaktuj się ze mną, może Twoją sprawę także uda się zakończyć z sukcesem.

 

pozdrawiam

r.pr. Anna Pałecka-Błaszczyk

Dokumenty uprawniające do korzystania ze zwiększonego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych

440 Wyświetleń

 

Drogi Czytelniku,

Począwszy od lipca 2024 r. mają zostać zwiększone kwoty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych:

  1. dla znacznego stopnia niepełnosprawności – z 2400 zł na 2760 zł, a dla osób ze szczególnym schorzeniem – z 1200 na 1380 zł, (razem 4140 zł)
  2. dla umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – z 1350 zł do 1550 zł, a dla osób ze szczególnymi schorzeniami – z 900 zł na 1035 zł, (razem 2585 zł)
  3. dla lekkiego stopnia niepełnosprawności – z 500 zł na 575 zł, a dla osób ze szczególnymi schorzeniami – z 600 zł na 690 zł, (razem 1265 zł).

Są to maksymalne kwoty dofinansowania, przysługujące w przypadku zatrudnienia pracownika w wymiarze pełnego etatu, rzeczywista wysokość  dofinansowania nie może przekroczyć 75% kosztów płacy, a zatem w sytuacji, gdy wynagrodzenie minimalne będzie wynosiło 4300 zł, maksymalna wysokość miesięcznego wsparcia nie będzie mogła przekroczyć 75% z 5.180,64 zł, czyli 3.888,48 zł.

Z dofinansowania do wynagrodzeń w styczniu 2024 r. korzystało 32.504 pracodawców na 212.509 osób niepełnosprawnych (200.618 etatów).

W grudniu 2023 r. – na 202.133 etatów zatrudnionych osób niepełnosprawnych, było 60.362 etatów osób ze szczególnymi schorzeniami.

Źródło: https://niepelnosprawni.gov.pl/p,83,sodir-pfron

Zwiększone dofinansowanie do wynagrodzeń

Dla pracodawcy istotną kwestią jest sposób dokumentowania szczególnych schorzeń wymienionych w art. 26a ust. 1b ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., kwoty dofinansowania zwiększa się odpowiednio w odniesieniu do osób niepełnosprawnych, którym:

  1. orzeczono chorobę psychiczną,
  2. orzeczono upośledzenie umysłowe,
  3. orzeczono całościowe zaburzenia rozwojowe
  4. orzeczono epilepsję
  5. oraz osób niewidomych.

Sposób dokumentowania szczególnych schorzeń

Schorzenia szczególne: choroba psychiczna 02-P, upośledzenie umysłowe 01-U, całościowej zaburzenia rozwojowe 12-C, epilepsja 06-E, mogą wystąpić w przypadku każdego ze stopni niepełnosprawności, i mogą zostać udokumentowane za pomocą:

  1. orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wymienionego w art. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „ustawą o rehabilitacji” – z odpowiednim symbolem przyczyny niepełnosprawności,
  2. orzeczenia lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do pracy lub samodzielnej egzystencji, wymienionego w art. 5 ustawy o rehabilitacji, z treści którego wynika istnienie u pracownika tych szczególnych schorzeń, np. z wypisu z pełnej treści orzeczenia,
  3. orzeczeń o grupach inwalidzkich, o których mowa w art. 62 ustawy o rehabilitacji, czyli wydanych przed 1 stycznia 1998 r. przez KIZ lub resortowe komisje orzekające, w których wskazano to szczególne schorzenie,
  4. orzeczeń KRUS, o których mowa w art. 62 ustawy o rehabilitacji, wydanych przed 1 stycznia 1998 r., z których wynika istnienie takiego szczególnego schorzenia.
  5. wyroków sądów w przedmiocie odwołań od ww. orzeczeń.

 

Natomiast w przypadku osób niewidomych, dokumentem potwierdzającym uszkodzenie narządu wzroku kwalifikujące do osób niewidomych, a zatem w przypadku osób ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, oprócz wyżej wskazanych orzeczeń o stopniu niepełnosprawności (tuz symbolem 04-O) oraz innych orzeczeń traktowanych na równi z tymi orzeczeniami, wyroków sądów, będzie także zaświadczenie od lekarza specjalisty okulisty.

Zbieg dokumentów

Warto przy tym wiedzieć, że w świetle wyjaśnień Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych i PFRON, w sytuacji zbiegu dwóch lub więcej ważnych orzeczeń, możliwe jest łączenie stopnia niepełnosprawności z jednego orzeczenia i szczególnego schorzenia z innego orzeczenia na potrzeby dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Przykład

Pracownik posiada

1. orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze szczególnym schorzeniem wydane na stałe,

2. orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji (znaczny stopień niepełnosprawności) – bez szczególnego schorzenia lub orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności na okres 2 lat.

W takim przypadku, możemy pobierać dofinansowanie do wynagrodzeń jak dla znacznego stopnia niepełnosprawności ze szczególnym schorzeniem.

 

pozdrawiam

r.pr. Anna Pałecka-Błaszczyk

 

Egzekucja dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych – czy można wygrać sprawę?

1 672 Wyświetleń

Dofinansowanie do wynagrodzeń a przedawnienie

 

 

Drogi Czytelniku,

dzisiaj o kwestii możliwości zmniejszenia należności wobec PFRON z tytułu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych podczas postępowania egzekucyjnego.

Egzekucja dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych – czy można wygrać sprawę?

 

Tak, można zmniejszyć obciążenie wobec Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

 

Niedawno przyszła do mnie Klientka, od której PFRON żądał zwrotu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, za okresy począwszy od 2010 r. Stan faktyczny był dość skomplikowany, było wydanych kilka decyzji nakazujących zwrot SOD, była stwierdzona nieważność jednej z tych decyzji i były wystawione dwa tytuły wykonawcze, na podstawie których cały czas była prowadzona egzekucja administracyjna, kilka wniosków o rozłożenie na raty zobowiązania i umorzenie należności.

 

I co się okazało?

 

PFRON uwzględnił zarzuty na postępowanie egzekucyjne w postanowieniu w sprawie stanowiska wierzyciela.

 

Jeden z tych tytułów egzekucyjnych był wystawiony w całości po upływie okresu przedawnienia należności, a drugi w pewnym zakresie, bo w międzyczasie doszło do dwukrotnego przerwania biegu przedawnienia, co skutkuje tym, że biegnie on na nowo od dnia następnego po dniu zastosowania środka egzekucyjnego, o którym pracodawca został powiadomiony.

 

Jakie zatem z tego możemy wyciągnąć wnioski?

 

Nawet ostatecznie rozstrzygnięte sprawy, które dotyczą należności wobec PFRON sprzed kilkunastu lat – można zakończyć pozytywnie, zmniejszając swoje zobowiązanie wobec Funduszu.

 

Oczywiście wszystko zależy od stanu faktycznego sprawy, z którym mogę się zapoznać.

 

pozdrawiam

 

Anna Pałecka-Błaszczyk

 

#znamsienaPFRONach

Optymalizacja rozliczeń z PFRON. Szkolenie 6 marca 2024

295 Wyświetleń

 

Drogi Czytelniku,

Zapraszam Cię serdecznie na szkolenie online, które odbędzie się 6 marca 2024 r. LINK DO ZAPISU

Na przełomie 2023 i 2024 sporo się działo.

Weszła w życie ustawa z dnia 19 grudnia 2023 r. o szczególnych rozwiązaniach służących zachowaniu ważności niektórych orzeczeń o niepełnosprawności oraz orzeczeń o stopniu niepełnosprawności (Dz. U. z 2023 r, poz. 2768), która wydłużyła ważność orzeczeń o niepełnosprawności oraz orzeczeń o stopniu niepełnosprawności, co miało także wpływ na kwestie związane z dofinansowaniem do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

1 stycznia 2024 r. zaczęło obowiązywać nowe rozporządzenie unijne w sprawie pomocy de minimisrozporządzenie Komisji (UE) 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis, które będzie obowiązywało do 31 grudnia 2030 roku z półrocznym okresem przejściowym. Wprowadza ono nowe zasady udzielania pomocy de minimis, które omówimy. Powiemy także o o tym, czy wydatki w ramach pomocy de minimis ponoszone ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych są wydatkowane już na zasadach z nowego rozporządzenia, czy jeszcze rozporządzenia 1407/2023.

12 stycznia 2024 r. został opublikowany nowy tekst jednolity ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r., poz. 44).

Pracodawcy wnioskują o podwyższenie kwot dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Pojawiają się nowe interpretacje dotyczące dokumentowania niepełnosprawności, które mogą mieć znaczący wpływ na ustalanie stanów zatrudnienia jak i na dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Podczas szkolenia omówimy możliwości uzyskania jak największego przysługującego dofinansowania do wynagrodzeń.

Zajmiemy się także problematyką ustalania stanów zatrudnienia na gruncie różnych przepisów ustawy o rehabilitacji.

 

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk  

 

Czy środki ZFRON uzyskane w 2022 r. można wydać na szkolenie aby ich nie oddawać do PFRON

1 486 Wyświetleń

Wydatki z ZFRON na szkolenie

 

Drogi Czytelniku,

jeżeli jesteś dysponentem zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, to na pewno pamiętasz, że środki  ZFRO, które zostały uzyskane w 2022 r. z:

1) zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych,

2) zwolnień z podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego, od czynności cywilnoprawnych oraz zwolnienia z opłat z wyjątkiem opłaty skarbowej i opłat o charakterze sankcyjnym,

3) środków z dotacji z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,

należy wykorzystać do końca 2023 r. (czyli zasadniczo wydatkować do dnia 31 grudnia 2023 r.).

Jeżeli tego nie zrobimy, zobligowani będziemy dokonać wpłaty tych środków do PFRON do dnia 22 stycznia 2024 r. składając równocześnie deklarację DEK-2-A za grudzień 2023 r.

Jak można wykorzystać środki ZFRON uzyskane w 2022 r. aby ich nie oddawać do PFRON

Dzisiaj przedstawię Ci pomysł na wydatkowanie środków ZFRON przed końcem roku w postaci szkolenia zawodowego (podnoszącego kwalifikacje) niepełnosprawnego pracownika, które można sfinansować zarówno z puli ogólnej, jak i puli indywidualnych programów rehabilitacji (jeśli jest opracowany IPR dla tego pracownika).

Podkreślić należy, że wydatek na szkolenie jest wskazany literalnie w:

1) § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie ZFRON – szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych (pula ogólna),

2) § 2 ust. 1 pkt 12 lit. c rozporządzenia w sprawie ZFRON –  szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych (pula IPR).

Wydatki na ww. szkolenia są dokonywane w ramach pomocy de minimis, a zatem po dokonaniu przelewu, mamy 30 dni na wystąpienie z wnioskiem o wydanie zaświadczenia.

Dodam tylko, że opracowuję również indywidualne programy rehabilitacji.

O jakim szkoleniu mówię?

Oczywiście w Zakopanem 7-11 stycznia 2024 r.

Szkolenie Sprawozdanie finansowe – akcja bilans 2023 r. Badanie sytuacji ekonomicznej w jednostkach za 2023 r. Roczne rozliczenia z PFRON. Uprawnienia pracowników osób niepełnosprawnych. Dofinansowanie do wynagrodzeń – na czym zyskać, zaoszczędzić i nie stracić, o którym pisałam tutaj.

Dlaczego?

1) 3 dni merytorycznych wykładów z dr Pawłem Łukaszewiczem i r.pr. Anną Pałecką-Błaszczyk

2) Mimo galopującej inflacji udało się nam zwiększyć cenę jedynie o 200 zł w stosunku do zeszłego roku.

3) Uzyskana wiedza i umiejętności, przekładają się także na wymiar finansowy – może się okazać, że zaoszczędzimy więcej niż wydaliśmy na szkolenie.

4) Możliwa jest płatność i wystawienie faktury jeszcze w 2023 r.

5) Zastanów się, to może być ostatnia taka okazja.

 

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk

 

Argumenty skarbówki przy odmowie wydania zaświadczenia o pomocy de minimis

411 Wyświetleń

argumenty-skarbowki-przy-odmowie-wydania-zaswiadczen-o-pomocy-de-minimis

 

 

 

Drogi Czytelniku,

Z okazji wczorajszego Dnia Osób Niepełnosprawnych składam najlepsze życzenia Wszystkim Osobom z Niepełnosprawnościami i ich Rodzinom.

Równocześnie chciałam przedstawić argumenty skarbówki odmawiające wydania zaświadczeń o pomocy de minimis lub podważające wydatki ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, które w moim odczuciu mają charakter dyskryminujący osoby z niepełnosprawnościami pod przykrywką dbania o finanse publiczne. Jest jeszcze wiele pracy do wykonania, żeby przywrócić godność niepełnosprawnym pracownikom i traktować poważnie ich pracodawców.

Co to jest rehabilitacja zawodowa

Stosownie do art. 8 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, rehabilitacja zawodowa na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy. Do realizacji powyższego celu niezbędny jest w szczególności dobór odpowiedniego miejsca pracy i jego wyposażenie. Tyle mówi ustawa, dodajmy, że nie ma tu wymogów wyposażenie stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej w sposób ponadstandardowy, a taki jaki jest odpowiedni dla danego pracownika.

 

Wydatki z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych na wyposażenie stanowisk pracy osób niepełnosprawnych

W myśl  art. 33 ust. 4 ustawy o rehabilitacji środki funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków.

Rozwinięciem tej normy jest przepis § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, który stanowi o możliwości wydatkowania środków ZFRON na wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na:

a) zakup, modernizację, remont maszyn i urządzeń,

b) finansowanie robót budowlanych w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, dotyczących obiektów budowlanych ujętych w ewidencji bilansowej zakładu pracy chronionej, zwanego dalej zakładem, proporcjonalnie do przewidywanej liczby stanowisk pracy osób niepełnosprawnych w tym obiekcie, pod warunkiem utrzymania w nim przewidywanego poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej trzech lat od dnia odbioru obiektu budowlanego,

c) wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu.

Przez wiele lat przepisy te były interpretowane w sposób dość konsekwentny i umożliwiający wyposażenie stanowisk pracy osób niepełnosprawnych ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Taki sposób wykładni wyraził w wyroku z dnia 21 marca 2006 r. (sygn. akt K 13/05) Trybunał Konstytucyjny, który wskazał, iż:

„Szeroki katalog konkretnych wydatków, które mogą być finansowane ze środków funduszu rehabilitacji, ale przede wszystkim – generalne ujęcie podstawowych celów ich wydatkowania, takich jak poradnictwo zawodowe, szkolenie, dokształcanie, leczenie, rehabilitacja, tworzenie nowych i dostosowanie istniejących stanowisk pracy, organizacja wypoczynku itd., stwarzają gwarancję, że żaden wydatek rzeczywiście przeznaczony na wskazane w art. 33 ust. 4 ustawy cele, tj. „na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych”, nie znajdzie się poza kategoriami wskazanymi w rozporządzeniu. W konsekwencji, jeśli pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej przygotuje regulamin zakładowy zgodnie z rozporządzeniem, nie może się zdarzyć, że – jak to przewiduje i niezwykle krytycznie ocenia wnioskodawca – pracodawca będzie ukarany na podstawie art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy, chociaż poczynił wydatek mieszczący się w formule art. 33 ust. 4 ustawy i „jak najbardziej uzasadniony”, ale nieujęty w regulaminie zakładowym. W ocenie Trybunału, właśnie ze względu na bardzo elastyczną formułę rozporządzenia wykonawczego, niebezpieczeństwo zastosowania sankcji wobec pracodawcy, który wydatkował środki „na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych”, po prostu nie zachodzi.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, w tej sytuacji należy uznać, że wprowadzenie obowiązku wpłaty 30% sum wydatkowanych niezgodnie z ustawą na rzecz Funduszu ma znaczenie przede wszystkim prewencyjne, a nie represyjne; chodzi o zmobilizowanie prowadzących zakłady pracy chronionej do rzetelnego wykonywania obowiązków, które przyjmują na siebie wraz z podjęciem decyzji o korzystaniu ze środków publicznych na określony cel. […] w tej perspektywie oczywiste wydaje się, że naruszenie obowiązku wydatkowania środków na cele wskazane w rozporządzeniu musi być działaniem w pełni świadomym.

W świetle wykładni Trybunału, jeżeli pracodawca poniósł wydatek zgodnie z obowiązującym przepisami na rehabilitację zawodową, społeczną lub leczniczą osób niepełnosprawnych i był to wydatek wskazany w katalogu wynikającym z rozporządzenia, to jest on zgodny z przepisami. Co należy wyraźnie podkreślić dzisiaj również zapadają wyroki sądów administracyjnych, aprobujące ten sposób rozumienia i stosowania przepisów.

Argumenty skarbówki przy odmowie wydania zaświadczenia o pomocy de minimis

Obecna praktyka organów wydających zaświadczenia uległa jednak zmianie i wydatki, to co których dotychczas mogliśmy być pewni, że są prawidłowe, bo zgodne z katalogiem rozporządzenia, obecnie są kwestionowane.

Skarbówka odmawia wydania zaświadczenia o pomocy de minimis lub zeruje wydane zaświadczenia po audycie KAS w związku z zakupem przykładowo maszyny stanowiącej wyposażenie stanowisk pracy osób niepełnosprawnych z zupełnie – w mojej ocenie – kuriozalnych powodów.

Zdaniem skarbówki pomoc de minimis ma na celu ułatwienie pracodawcy dostosowania warunków pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej, a stosowane środki mają bezpośrednio zmniejszać ograniczenia zawodowe osób niepełnosprawnych.

Skarbówka myli przepisy, bo odnosi warunki wydatkowania indywidualnych programów rehabilitacji do wydatków z puli ogólnej.

Wydatek sfinansowany z ZFRON powinien odpowiadać potrzebom osoby niepełnosprawnej i nie może być wydatkiem uniwersalnym odpowiednim dla każdego pracownika na danym stanowisku pracy, wykorzystywanym w identyczny sposób przez osoby pełnosprawne i niepełnosprawne.

Wydatek nie może służyć normalnemu podniesieniu standardu pracy w przedsiębiorstwie, lecz realizacji celów związanych z poprawą sytuacji osób niepełnosprawnych.

Czyli stanowiska pracy osób niepełnosprawnych powinny być wyposażone w sposób odmienny niż dla reszty społeczeństwa (bo nie w sposób normalny). Czy na rynku w ogóle dostępne są maszyny lub urządzenia używane przy produkcji, zawierające specjalne przystosowania do potrzeb wynikających przykładowo z 5 różnych rodzajów niepełnosprawności, a nawet jednego, jeżeli mamy do czynienia przykładowo z osobą po przeszczepie czy chorobą onkologiczną.

Dokonana inwestycja nie może stanowić jedynie unowocześnienia parku maszynowego, ma realnie służyć eliminacji skutków niepełnosprawności.

Czyli dla osób niepełnosprawnych wyposażenie powinno być jak za czasów króla Ćwieczka. Może na rynku znajdują się maszyny które są mniej nowoczesne specjalnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.

Maszyny muszą posiadać dodatkowe cechy przystosowawcze umożliwiające wykonywanie pracy w sposób odmienny od pracownika pełnosprawnego.

Zakupione maszyny wpływają na usprawnienie pracy osób niepełnosprawnych ale nie przyczyniają się do niwelowania ich niepełnosprawności, bo nie posiadają szczególnych, ponadstandardowych lub dodatkowych przystosowań do potrzeb osób niepełnosprawnych

Wynika z tego, że osoba niepełnosprawna nie może wykonywać pracy jak osoba pełnosprawna. To lekarz medycyny pracy dopuszcza pracownika do pracy na danym stanowisku.

Wydatek nie jest prawidłowy, bo stanowi wyposażenie stanowiska pracy w celu poprawy komfortu wykonywanej pracy.

A zatem wyposażenie stanowisk pracy osób niepełnosprawnych powinno zmniejszać komfort wykonywanej pracy.

Zadaniem zakładu pracy chronionej, oprócz uzyskania dochodu, jest aktywizacja zawodowa osób z niepełnosprawnościami, które nie są w stanie poradzić sobie w naturalnym środowisku otwartego rynku pracy.

Bez komentarza, bo wynika z tego, że zpchy to nienaturalne środowisko pracy.

Dyskryminacja?

Można odnieść wrażenie, że rozpatrujący wnioski o wydanie zaświadczeń o pomocy de minimis na wydatki z ZFRON nigdy nie widzieli pracownika z niepełnosprawnością i nie mają wiedzy jakich szczególnych przystosowań potrzebuje wyposażenie stanowiska pracy danej osoby.

Można odnieść wrażenie, że skarbówka w całej Polsce była na tym samym szkoleniu, na którym przytaczano tylko wyroki sądów administracyjnych zgodne z dyskryminującą argumentacją, a pomijano wyroki aprobujące możliwość wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej ze środków ZFRON w ogólności, a nawet pozwalające aby wyposażenie zwiększało komfort osoby niepełnosprawnej podczas wykonywania pracy.

Można wreszcie dojść do wniosku, że taki sposób działania organów stoi w jawnej sprzeczności z ideą normalizacji, waloryzacji roli społecznej, włączania i wzmocnienia (idei empowerment), zgodnie z którą osobom z niepełnosprawnościami należy stworzyć takie warunki, aby samodzielnie decydowały o wyborze miejsca pracy, zakresu zadań, godzinach pracy, środowisku społecznym oraz rodzajach wsparcia, którego potrzebują.

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk

 

Szkolenie w Zakopanem Roczne rozliczenia z PFRON Uprawnienia osób niepełnosprawnych Dofinansowanie do wynagrodzeń Akcja bilans 2023 Sytuacja ekonomiczna jednostek

550 Wyświetleń

Szkolenie w Zakopanem 7-11 stycznia 2024 r.

 

Drogi Czytelniku,

chcę Cię serdecznie zaprosić na szkolenie w Zakopanem w dniach 7-11 stycznia 2024 r.

Doktor Paweł Łukaszewicz przedstawi kwestie związane z akcją Bilans 2023 r. sprawozdaniem finansowym za 2023 r. Zdradzi także tajniki ustalania sytuacji ekonomicznej jednostek w kontekście uzyskiwania dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Radca prawny Anna Pałecka-Błaszczyk zaprezentuje temat Rocznych rozliczeń z Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z uwzględnieniem nowych miesięcznych druków INF-1 oraz DEK. Omówione zostanie także zagadnienie uprawnień pracowniczych osób niepełnosprawnych oraz dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych – na czym zyskać, zaoszczędzić i nie stracić.

3 dni szkolenia w pięknym, dobrze nam znanym ośrodku Antałówka. Śnieg został zamówiony jak co roku. Cudowna atmosfera Zakopanego, jeszcze przed feriami zimowymi. Doborowe towarzystwo – nie może Cię Drogi Czytelniku zabraknąć;)

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk

Anna Pałecka-Błaszczyk

RADCA PRAWNY

ONLEX Kancelaria Radcy Prawnego
Biuro w Warszawie
al. gen. Chruściela 54 m. 20,
04-412 Warszawa

Specjalizacja: ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Pobierz: Wniosek o zmianę przeznaczenia środków ZFRON

Pobierz: INFORMACJA DLA KONTRAHENTA o zasadach nabywania i korzystania z obniżenia wpłat na PFRON