Dofinansowanie do wynagrodzeń

Pracownicze Plany Kapitałowe a koszty płacy w zakresie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych

Drogi Czytelniku,

Od 1 lipca 2019 r. ruszyły pracownicze programy kapitałowe dla pracodawców zatrudniających co najmniej 250 osób – takie hasło stało się punktem wyjścia do napisania dzisiejszego wpisu. Hasło przewrotne, które wywołało niepokój i konieczność udzielenia odpowiedzi na pytanie mojej ulubionej księgowej, czy wpłaty na PPK obliczamy już od wynagrodzeń za lipiec 2019 r.?

Wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2215, z późn. zm.) wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia, przy czym podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia.

Przez wynagrodzenie należy rozumieć – stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK – podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy, oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Należy przy tym pamiętać, że wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający nie są wliczane do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia wysokości obowiązkowych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Natomiast wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, z tym zastrzeżeniem, że wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK może wynosić mniej niż 2% wynagrodzenia, ale nie mniej niż 0,5% wynagrodzenia, jeżeli wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia.

Wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Podmiot zatrudniający jest obowiązany do obliczenia i dokonania wpłat do wybranej instytucji finansowej finansowanych przez ten podmiot oraz do obliczenia, pobrania od uczestnika PPK i dokonania wpłat do wybranej instytucji finansowej wpłat finansowanych przez uczestnika PPK.

Wpłat na PPK dokonuje się, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał stosunek prawny wynikający z umowy o prowadzenie PPK.

Wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający są obliczane, a wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są obliczane i pobierane od uczestnika PPK w terminie wypłaty wynagrodzenia przez podmiot zatrudniający.

Wpłaty dokonywane są w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone i pobrane.

Etapy wprowadzania ustawy o PPK

W myśl art. 134 ustawy o PPK, ustawę stosuje się do:

1) podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 250 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2018 r. – od dnia 1 lipca 2019 r.,

2) podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 50 osób zatrudnionych według stanu na dzień 30 czerwca 2019 r. – od dnia 1 stycznia 2020 r.,

3) podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 20 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. – od dnia 1 lipca 2020 r.,

4) pozostałych podmiotów zatrudniających – od dnia 1 stycznia 2021 r.

Do kręgu osób zatrudnionych na wskazany dzień, zaliczymy (art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy o PPK):

1. pracowników, o których mowa w  2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, czyli osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę z wyjątkiem:
   • pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1374), oraz
   • młodocianych w rozumieniu 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
2. osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie 303 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy,
3. członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych, o których mowa w 138 i art. 180 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2018 r. poz. 1285),
4. osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
5. członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji,
6. osoby wskazane w lit. a-d przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego

– podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.).

Terminy zawarcia umów o PPK

Umowy o prowadzenie PPK podmiot zatrudniający zawiera w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po upływie 3 miesięcy od dnia, o którym mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 1-4, w imieniu i na rzecz osoby będącej w tym dniu osobą zatrudnioną, chyba że osoba ta przed upływem tego terminu złoży deklarację o rezygnacji w formie pisemnej.

Natomiast umowy o zarządzanie PPK podmiot zatrudniający zawiera nie później niż 10 dni roboczych przed upływem powyższego terminu.

PPK dla pracodawców zatrudniających co najmniej 250 pracowników

Jeżeli powyższe terminy będziemy obliczać na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, to trzy miesiące upłyną dnia 1 października (art. 112 kc zdanie pierwsze – termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca), a zatem termin zawarcia umowy o prowadzenie PPK przypadnie dnia 12 listopada 2019 r., a umowy o zarządzanie dnia 25 października 2019 r.

Taki sposób obliczania terminów wskazywany jest na stronie Polskiego Fundusz Rozwoju,

 https://pfr.pl/aktualnosci/ruszaja-pracownicze-plany-kapitalowe-dla-najwiekszych-firm.html

który prowadzi także w całej Polsce szkolenia dla pracodawców z tej tematyki.

https://pfr.pl/aktualnosci/rusza-cykl-szkolen-o-ppk.html

Podmioty zatrudniające, należące do jednej grupy kapitałowej, są uprawnione do zawierania umów o zarządzanie i umów o prowadzenie PPK w terminie, w którym ustawa ma zastosowanie zgodnie z ust. 1 w stosunku do podmiotu zatrudniającego, który zatrudnia największą liczbę osób zatrudnionych w tej grupie kapitałowej.

Wpłaty na PPK a koszty płacy

Definicja kosztów płacy zawarta w art. 2 pkt 4a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019, poz. 1172) nie uległa zmianie i stanowi, że koszty płacy obejmują wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia i obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Należy zatem dojść do wniosku, iż wpłaty na PPK nie będą stanowiły kosztów płacy, i nie będzie możliwe ich wykazywanie we wniosku o dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk

***

• Zobacz tekst jednolity ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
• Poczytaj też o RODO w ustawie o rehabilitacji.

***

Zdjęcie: Markus Spiske

Słów kilka o rozkładaniu na raty dofinansowania do wynagrodzeń

Drogi Czytelniku,

Będąc w sytuacji, kiedy PFRON prowadzi wobec Ciebie – jako pracodawcy – postępowanie administracyjne dotyczące nakazania zwrotu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, możesz martwić się o to czy będziesz w stanie spłacić kwotę objętą decyzją ostateczną. Z mojej praktyki niestety wynika, że często są to kwoty niebagatelne. Nie dość, że niebagatelne, to jeszcze powiększone o odsetki obliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia wpływu dofinansowania na konto pracodawcy do dnia ich zwrotu.

Co wtedy robić?

Słów kilka o rozkładaniu na raty dofinansowania do wynagrodzeń

Ustawa o rehabilitacji zawiera kilka rozwiązań.

Po pierwsze, pracodawca może starać się o umorzenie odsetek. ALE (bo zawsze jest jakieś ale), warunkiem skorzystania z umorzenia odsetek jest spłata należności głównej nie później niż w terminie określonym w art. 49 e ust. 2 ustawy o rehabilitacji, czyli w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wezwania do zapłaty lub ujawnienia okoliczności powodujących obowiązek zwrotu. W PRAKTYCE pracodawcy raczej nie dokonują spłaty należności po otrzymaniu wezwania, w którym mamy wskazaną „wstępnie oszacowaną” kwotę dofinansowania do zwrotu. Po bezskutecznym upływie tego terminu Fundusz wszczyna postępowanie administracyjne, w wyniku którego określana jest już zwykle mniejsza, zwykle wskutek odpowiednich – także moich – działań, kwota pomocy publicznej do zwrotu.

Poczytaj też o: Nowa praktyka PFRON w zakresie oprocentowania od nadpłaty

Niestety, w kilku przypadkach, zdaniem Funduszu, aby móc skorzystać z umorzenia odsetek, należało zapłacić należność główną w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia wezwania. Trudno się z taką interpretacją zgodzić ale musimy o niej wiedzieć.

Przepisy nie przewidują umorzenia należności głównej

Po drugie, można starać się o odroczenie terminu płatności lub rozłożenie na raty spłaty należności głównej i odsetek.

Rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnych lub odroczenie terminu ich płatności może nastąpić jednokrotnie, a całkowity okres spłaty nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia zawarcia umowy.

Nie dawało mi spokoju użyte w tym przepisie sformułowanie „jednokrotnie” w kontekście pracodawców, w stosunku do których prowadzonych jest kilka postępowań administracyjnych, znajdujących się na różnych etapach, za różne okresy. Jednak, podczas jednego ze spotkań w PFRON, uzyskałam informację, że można uzyskać ulgę jednokrotnie w stosunku do danej należności, co daje szanse na rozwiązanie pewnych problemów z płatnościami.

Czy PFRON rozpatrzy wniosek o rozłożenie na raty należności czy odroczenie terminu płatności pozytywnie?

Jest na to duża szansa. Oczywiście, wniosek należy dobrze uzasadnić i udokumentować, w czym mogę pomóc. Można liczyć na rozłożenie na raty nawet na kilka lat.

Od należności pieniężnych, które rozłożono na raty lub odroczono termin ich płatności, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od następnego dnia po dniu wpływu wniosku.

Podczas trwania umowy nie jest wstrzymywania wypłata dofinansowania bieżącego, chyba że powstaną inne zaległości wobec PFRON.

ALE NIE ZA DARMO

Za złagodzenie dolegliwości płatniczych ustala się opłatę równą sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8% ani od stopy oprocentowania kredytu, który dłużnik mógłby uzyskać na zasadach rynkowych.

PFRON wyliczył, że kosztuje to 11,87 % w stosunku rocznym.

A zatem wiemy z czego ta przychylność może wynikać, nie jest to tania impreza.

Trzeba także pamiętać, że w razie uchybienia któremukolwiek z terminów zapłaty należności określonych w umowie ulega ona rozwiązaniu, a należność staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami naliczonymi w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych.

pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk

Czy składki na Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych stanowią koszty płacy ?

Drogi Czytelniku,

To zdecydowanie najczęściej zadawane pytanie w ostatnich dniach:

Czy składki na Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych stanowią koszty płacy?

Od stycznia 2019 r. pracodawcy obowiązani są opłacać składki na Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych w wysokości 0,15%, a na Fundusz Pracy w wysokości 2,30%.

Składkę na SFWON płatnik oblicza łącznie ze składką FP, a ZUS sam dokonuje poboru na SFWON. Ustawa o SFWON nie zmieniła w ustawie o rehabilitacji definicji kosztów płacy w związku z tym do kosztów płacy od stycznia 2019 r. mamy zaliczyć FP 2,30% czy 2,45%?

Zgodnie z art. 3 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2192), przychodami Funduszu są obowiązkowe składki na Fundusz, o których mowa w art. 4, w wysokości określonej ustawą budżetową.

Zobacz tekst jednolity ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych >>

W myśl art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji – koszty płacy oznaczają wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia i obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Wprawdzie składki na SFWON płatnik oblicza łącznie ze składkami na FP i wykazuje w deklaracji w kwocie łącznej, to jednak nie ma wątpliwości, że są to odrębne tytuły składkowe.

W konsekwencji, wobec ich nieujęcia w definicji kosztów płacy w ustawie o rehabilitacji – nie mogą być one uznane za koszty płacy i nie przysługuje do nich dofinansowanie do wynagrodzeń. A zatem do kosztów płacy zaliczymy 2,30% składki na FP.

pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk

***

Poczytaj też:

• Wysokość dofinansowania do wynagrodzeń >>
• Co daje zaświadczenie uzupełniające przyczynę niepełnosprawności >>

Wykonanie wyroku TK z dnia 19 czerwca 2018 r. sygn. akt SK 19/17 – projekt ustawy nr druku sejmowego 2773

Drogi Czytelniku,

mój niedawny wpis dotyczył wyroku TK z dnia 19 czerwca 2018 r. sygn. akt SK/19/17

Najprawdopodobniej wakacyjny nastrój spowodował, że nie odnalazłam wtedy projektu ustawy, wykonującej to orzeczenie. Dzisiaj chciałam zatem przedstawić rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (druk sejmowy nr 2773), który wpłynął do Sejmu dnia 17 lipca 2018 r. i został skierowany do I czytania do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

Nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wykonująca wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 19 czerwca 2018 r. SK 19/17

Projekt ustawy wykonującej wyrok TK

Artykuł 2 projektu ustawy ma wprowadzić zmianę do art. 6b ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 511, 1000 i 1076), w którym wprowadzenie do wyliczenia otrzyma brzmienie:

„W orzeczeniu powiatowego zespołu ustala się niepełnosprawność albo stopień niepełnosprawności, nie więcej niż trzy symbole przyczyn niepełnosprawności oraz wskazania dotyczące w szczególności:”.

Ustawa ma wejść w życie z dniem 1 października 2018 r.

Ta zmiana pozwoli na umieszczanie w orzeczeniach o stopniu niepełnosprawności symbolu przyczyny niepełnosprawności 02-P, wskutek uregulowania tej materii w ustawie – zauważmy jednak, że dopiero od 1 października 2018 r. (przy takim brzmieniu projektu ustawy).

Pozostanie kwestia orzeczeń o stopniu niepełnosprawności wydanych w okresie od 27 czerwca do 30 września 2018 r. – bez wskazania przyczyny niepełnosprawności 02-P (dlatego warto zastanowić się nad składaniem odwołań od orzeczeń).

Ponadto, trzeba pamiętać, że w myśl art. 2a ust. 4 ustawy o rehabilitacji, przy dokumentowaniu szczególnych schorzeń stosowana jest zasada ich uwzględniania od dnia przedłożenia pracodawcy dokumentu potwierdzającego ich wystąpienie u pracownika.

pozdrawiam,

Anna Pałecka-Błaszczyk