ONLEX – Kancelaria Radcy Prawnego – Anna Pałecka – Błaszczyk

Menu

Dofinansowanie do wynagrodzeń

PRAWO DLA PRACODAWCÓW OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH

Anna Pałecka-Błaszczyk

RADCA PRAWNY

ONLEX Kancelaria Radcy Prawnego
Biuro w Warszawie
al. gen. Chruściela 37/39 m. 19,
04-454 Warszawa

Specjalizacja: ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Facebook Twitter Rss Instagram Linkedin
Dostałeś wezwanie do zwrotu dofinansowania. Co dalej?

Pobierz: Wniosek o zmianę przeznaczenia środków ZFRON

Pobierz: INFORMACJA DLA KONTRAHENTA o zasadach nabywania i korzystania z obniżenia wpłat na PFRON

Tematy główne
Najnowsze komentarze
Najpopularniejsze artykuły

Sprawozdania finansowe do PFRON za 2019 r. składamy do 15 lipca 2020 r.

Ewa Kłosińska-Trzcińska 16 marca, 2020 Brak komentarzy
711 Wyświetleń

Drogi Czytelniku,

Po raz kolejny w moim życiu wróciłam do pracy w domu, czyli obecnie zdalnej. Po kilkunastu latach pracy w Śródmieściu, przy ulicy Gałczyńskiego w Warszawie, pracowałam 5 lat w warunkach domowych, co miało swoje dobre i złe strony. Ostatnich 6 lat znowu w biurze.  I proszę, tym razem „kwarantanna domowa” z powodu koronawirusa.

Zostały odwołane zaplanowane od 16 marca 2020 r. rozprawy w:Sprawozdania finansowe do PFRON za 2019 r. składamy do 15 lipca 2020 r.

  • Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie, przy czym rozpoznawane mają być sprawy na posiedzeniach niejawnych w trybie uproszczonym oraz sprawy inne – załatwiane na posiedzeniach niejawnych w składzie jednoosobowym,
  • Naczelnym Sądzie Administracyjnym, który także będzie działał na posiedzeniach niejawnych.

Natomiast terminy, póki co, nieubłaganie biegną i PFRON zamieścił informacje na temat składania sprawozdań finansowych za rok 2019 r.

Sprawozdania finansowe do PFRON za 2019 r. składamy do 15 lipca 2020 r.

Warto w tym momencie przypomnieć, iż obowiązkiem składania sprawozdań finansowych do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych są objęci przedsiębiorcy korzystających z dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, inni niż mikro- i mali przedsiębiorcy.

Przedsiębiorca składający sprawozdanie finansowe do KRS

W 2020 r., w sytuacji gdy przedsiębiorca średni lub inny (duży czyli niebędący MŚP) składa drogą elektroniczną sprawozdanie finansowe za 2019 r. do Krajowego Rejestru Sądowego – PFRON pozyska sprawozdanie z KRS.

Nie trzeba będzie już składać sprawozdania drogą pisemną, z wyjątkiem sytuacji, w których w razie weryfikacji przez Fundusz dojdzie do stwierdzenia nieprawidłowości. Wtedy organ będzie mógł wezwań beneficjenta do uzupełnienia danych.

Przedsiębiorca nieskładający sprawozdania finansowego do KRS

Natomiast przedsiębiorcy średni i inni (niebędący MŚP), którzy nie składają sprawozdań finansowych do KRS (np. osoby fizyczne), muszą dopełnić obowiązku złożenia do PFRON również w terminie do 15 lipca 2020 r. do właściwego terytorialnie Oddziału PFRON:

  1. sprawozdania finansowego, albo
  2. oświadczenia o braku obowiązku sporządzania sprawozdania finansowego.

Obowiązek ten można zrealizować drogą pisemną lub elektroniczną (sprawozdanie lub oświadczenie podpisane kwalifikowanym certyfikatem lub profilem zaufanym) na wskazane przez Fundusz skrzynki podawcze.

Skutki niewypełnienia obowiązku

Niezłożenie sprawozdania lub oświadczenia we wskazanym terminie może skutkować wstrzymaniem wypłaty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

I pamiętajmy, że przywrócenie comiesięcznej wypłaty dofinansowania może zająć w niektórych sytuacjach nawet i 3 miesiące.

 

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk

PS. Zdjęcie własne

WSA w Warszawie uchylił decyzję nakazującą zwrot dofinansowania do wynagrodzeń na kwotę ponad 8 milionów złotych

Ewa Kłosińska-Trzcińska 11 marca, 2020 Brak komentarzy
171 Wyświetleń

Drogi Czytelniku,

Uchylona decyzja Prezesa Zarządu PFRON

Dzisiejsza pogoda okazała się być bardzo kapryśną.

Gdy szłam do Sądu padało i wiało, a kiedy z niego wychodziłam świeciło mocno słońce, co widać na załączonym zdjęciu.

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Prezesa Zarządu PFRON nakazującą zwrot dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych na kwotę ponad 8 milionów złotych

W ustnym uzasadnieniu Sąd w szczególności wskazał, że:

  • co do niektórych okresów nastąpiło przedawnienie pięcioletniego okresu możliwości dochodzenia zwrotu dofinansowania przez PFRON,
  • PFRON powinien dokonać rzeczywistej analizy materiału dowodowego, a nie jedynie przepisywać dokumenty przesłane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
  • nie ma podstaw prawnych do żądania zwrotu dofinansowania w terminie 14 dni.

Sąd po raz kolejny zajął stanowisko, że PFRON przy udzielaniu pomocy publicznej powinien badać kwestię opłacenia kosztów płacy za pracowników niepełnosprawnych, a nie za wszystkich pracowników.

Wyrok nie jest prawomocny, czekamy na pisemne uzasadnienie.

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk

Czy można opłacić terminowo składki tylko za pracowników niepełnosprawnych i nie stracić dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych?

Ewa Kłosińska-Trzcińska 5 marca, 2020 2 komentarze
263 Wyświetleń

Drogi Czytelniku,

Czy można opłacić terminowo składki tylko za pracowników niepełnosprawnych i nie stracić dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych?

Wczoraj poinformowano o pierwszym w Polsce potwierdzonym przypadku zarażenia koronawirusem.

Mimo zachmurzenia, najlepiej zapamiętanym przeze mnie kolorem w tym dniu był kolor kobaltowy. Przed sądem występowałam w todze z ciemnoniebieskim żabotem i obszyciami, po drodze spotkałam panią w pięknym, intensywnym niebieskim płaszczu, a w sklepie zobaczyłam nie dość, że piękne i eleganckie, to jeszcze wygodne buty w tym niesamowitym odcieniu.

Wygrana sprawa przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie

Sąd rozpatrywał skargę na decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nakazującą zwrot dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych w sytuacji, w której pracodawca wykazywał podczas postępowania administracyjnego, że terminowo opłacił składki na ubezpieczenia społeczne tylko za niepełnosprawnych pracowników.

PFRON i ZUS nie uznają takiej możliwości, swoją argumentację opierając na rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zasadzie proporcjonalnego procentowego podziału wpłaty według kwot składek przypadających do zapłaty na poszczególne fundusze.

Mówiąc po ludzku, wpłata należności składkowych dokonana w niepełnej wysokości (np. za połowę pracowników) zostanie rozksięgowana przez ZUS na poczet należności wszystkich ubezpieczonych wykazanych w deklaracji DRA w rozbiciu na poszczególne fundusze.

Pracodawca natomiast wykazywał, że dokonana z uchybieniem terminu ustawowego nieprzekraczającym 14 dni, płatność dotyczyła pracowników niepełnosprawnych, a dokonana później pracowników pełnosprawnych.

PFRON nie zgadzał się z tą argumentacją i nakazał zwrot dofinansowania.

Czy można opłacić terminowo składki tylko za pracowników niepełnosprawnych i nie stracić dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych?

Inaczej na tę kwestię zapatrywał się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który przychylił się do naszej argumentacji prawnej i opierając się na materiale dowodowym zebranym w sprawie (tu trzeba podkreślić nasz czynny udział w postępowaniu), uznał że pracodawca może wykazać, że terminowo uiścił należności składkowe za pracowników niepełnosprawnych, a w konsekwencji zachować prawo do dofinansowania.

Teraz czekamy na uzasadnienie pisemne.

Wyrok nie jest prawomocny.

Gdybyś Ty Czytelniku, miał podobny problem. Skontaktuj się ze mną.

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk

PS. Zdjęcie własne. Ulica Pankiewicza w Warszawie. Czerwiec 2019

Wysokość składek na Fundusz Solidarnościowy wyłączana z kosztów płacy w 2020 r.

Ewa Kłosińska-Trzcińska 28 lutego, 2020 Brak komentarzy
192 Wyświetleń

Drogi Czytelniku,

Wysokość składek na Fundusz Solidarnościowy wyłączana z kosztów płacy w 2020 r. Pobiłam ostatnio rekord w liczbie odebranych w ciągu jednego dnia telefonów, nie licząc oczywiście czasów, w których pracowałam w Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, i wchodziły w życie kolejne zmiany przepisów.

Odbyłam 43 rozmowy bardzo interesujące rozmowy telefoniczne 😉

Wysokość składek na Fundusz Solidarnościowy wyłączana z kosztów płacy w 2020 r.

Sporo pytań dotyczyło wysokości składek na Fundusz Solidarnościowy, które należy wyłączyć z kosztów płacy wykazywanych przy ubieganiu się o dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Pisałam o tym już TUTAJ>>

Wysokość składek na Fundusz Solidarnościowy jest określana w ustawie budżetowej, która na dzień dzisiejszy (28 lutego 2020 r.) nie została jeszcze ogłoszona w dzienniku ustaw, chociaż prace nad nią zmierzają ku końcowi.

W takiej sytuacji, znajdzie zastosowanie art. 145 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którym:

w przypadku gdy ustawa budżetowa albo ustawa o prowizorium budżetowym nie zostaną ogłoszone przed dniem 1 stycznia, to do czasu ogłoszenia odpowiedniej ustawy obowiązują stawki należności budżetowych oraz składki na państwowe fundusze celowe w wysokości ustalonej dla roku poprzedzającego rok budżetowy.

A zatem, do czasu opublikowana ustawy budżetowej, obowiązuje wysokość składki z 2019 r.:

  • Fundusz Pracy – 2,30% podstawy wymiaru,
  • Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych – 0,15% podstawy wymiaru,
  • Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 0,10% podstawy wymiaru.

Składki na FP, SFWON i FGŚP są rozliczane w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA, w której w danych: Zestawienie należnych składek na FP i FGŚP (blok VII) i wykazywane:

  • w polu 01 – kwota należnych składek na Fundusz Pracy i Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych,
  • w polu 02 – kwota należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
  • w polu 03 – kwota do zapłaty wynikającą z sumy pól 01 i 02.

Natomiast, stosownie do art. 28 projektu ustawy budżetowej, wysokość składek na przemianowany Fundusz Solidarnościowy ma wynosić w 2020 r. 0,45% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

A zatem w 2020 r. (po publikacji ustawy budżetowej) wysokość składek będzie się przedstawiała następująco:

  • Fundusz Pracy – 2% podstawy wymiaru,
  • Fundusz Solidarnościowy  – 0,45% podstawy wymiaru,
  • Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 0,10% podstawy wymiaru.

W konsekwencji, 0,45% składki na Fundusz Solidarnościowy trzeba będzie wyłączać z kosztów płacy.

pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk

PS. Zdjęcie mojego autorstwa

3 największe pułapki na pracodawców na gruncie przepisów ustawy o rehabilitacji

Ewa Kłosińska-Trzcińska 19 lutego, 2020 Brak komentarzy
324 Wyświetleń

Drogi Czytelniku,

chciałabym dziś zaprezentować Ci 3 przepisy, które stanowią największe pułapki dla pracodawców na gruncie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Pracodawca zatrudniający niepełnosprawnych pracowników stara się wykorzystać wszelkie prawne możliwości pozyskania środków finansowych związanych z ich zatrudnieniem. Tymczasem, jak to zwykle bywa, diabeł tkwi w szczegółach i niektóre nałożone na pracodawców obowiązki bywają niezwykle trudne do spełnienia, na co nie zwraca się początkowo uwagi.

3 miejsce

Art. 33 ustawy – wydatki ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych

Na pierwszy rzut oka wszystko wynika z przepisów, w myśl art. 33 ustawy o rehabilitacji środki funduszu są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków.

Wydaje się zatem, że możliwości wydatkowania zostały zakreślone w sposób bardzo szeroki, co zresztą potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 21 marca 2006 r. (sygn. akt K 13/05), w którym zajął się w szczególności wykładnią art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o rehabilitacji.

W swoich rozważaniach Trybunał wskazał, iż: „Szeroki katalog konkretnych wydatków, które mogą być finansowane ze środków funduszu rehabilitacji, ale przede wszystkim – generalne ujęcie podstawowych celów ich wydatkowania, takich jak poradnictwo zawodowe, szkolenie, dokształcanie, leczenie, rehabilitacja, tworzenie nowych i dostosowanie istniejących stanowisk pracy, organizacja wypoczynku itd., stwarzają gwarancję, że żaden wydatek rzeczywiście przeznaczony na wskazane w art. 33 ust. 4 ustawy cele, tj. „na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych”, nie znajdzie się poza kategoriami wskazanymi w rozporządzeniu. W konsekwencji, jeśli pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej przygotuje regulamin zakładowy zgodnie z rozporządzeniem, nie może się zdarzyć, że – jak to przewiduje i niezwykle krytycznie ocenia wnioskodawca – pracodawca będzie ukarany na podstawie art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy, chociaż poczynił wydatek mieszczący się w formule art. 33 ust. 4 ustawy i „jak najbardziej uzasadniony”, ale nieujęty w regulaminie zakładowym. W ocenie Trybunału, właśnie ze względu na bardzo elastyczną formułę rozporządzenia wykonawczego, niebezpieczeństwo zastosowania sankcji wobec pracodawcy, który wydatkował środki „na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych”, po prostu nie zachodzi.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, w tej sytuacji należy uznać, że wprowadzenie obowiązku wpłaty 30% sum wydatkowanych niezgodnie z ustawą na rzecz Funduszu ma znaczenie przede wszystkim prewencyjne, a nie represyjne; chodzi o zmobilizowanie prowadzących zakłady pracy chronionej do rzetelnego wykonywania obowiązków, które przyjmują na siebie wraz z podjęciem decyzji o korzystaniu ze środków publicznych na określony cel. […] w tej perspektywie oczywiste wydaje się, że naruszenie obowiązku wydatkowania środków na cele wskazane w rozporządzeniu musi być działaniem w pełni świadomym.

W świetle wykładni Trybunału, jeżeli pracodawca poniósł wydatek zgodnie z obowiązującym przepisami na rehabilitację zawodową, społeczną lub leczniczą osób niepełnosprawnych i był to wydatek zgodny z regulaminem ZFRON nie zaistnieje przesłanka powstania wpłaty sankcyjnej na PFRON.

Rozporządzenie w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych wymienia wydatki, których można dokonywać ze środków tego funduszu. Katalog jest w kilku miejscach katalogiem otwartym i tu zaczynają się schody, w szczególności w zakresie wydatków dokonywanych w ramach indywidualnych programów rehabilitacji.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 12 lit. f rozporządzenia w sprawie ZFRON, środki funduszu rehabilitacją są przeznaczane na wydatki na indywidualne programy rehabilitacji mające na celu zmniejszenie ograniczeń zawodowych, w ramach których są finansowane koszty inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji. A zatem katalog wydatków ponoszonych w ramach indywidualnych programów rehabilitacji jest katalogiem otwartym, z tym zastrzeżeniem, że dokonane wydatki zmniejszają ograniczenia zawodowe pracownika niepełnosprawnego. Przy tym warunkiem wykorzystania środków funduszu rehabilitacji na wydatki IPR jest opracowanie programu rehabilitacji. W konsekwencji z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że z opracowanego programu powinny wynikać ograniczenia zawodowe pracownika, wydatek oraz związek przyczynowo skutkowy między dokonanym wydatkiem a zmniejszeniem ograniczeń zawodowych pracownika.

W katalogu wydatków w ramach IPR-ów znalazły się koszty:

a)doradztwa zawodowego w zakresie możliwości szkolenia, przekwalifikowania i dokształcania,

b) specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych dla celów doradztwa zawodowego,

c) szkolenia, przekwalifikowania oraz dokształcania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych,

d) wynagrodzenia:

– pracownika sprawującego opiekę nad uczestnikiem programu rehabilitacji,

– członków komisji rehabilitacyjnej

w części nieobjętej finansowaniem ze środków funduszu rehabilitacji na podstawie innych przepisów rozporządzenia lub środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „ustawą o rehabilitacji”,

e) dostosowania miejsca pracy i stanowiska pracy do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności,

f) inne ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji.

Pracodawca powołuje komisję rehabilitacyjną, w skład której wchodzą:

  1)   lekarz lub pielęgniarka wykonujący świadczenia zdrowotne na rzecz zakładu, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji;

  2)   osoba zajmująca się problematyką rehabilitacji u pracodawcy prowadzącego zakład;

  3)   doradca zawodowy lub instruktor zawodu,

W razie konieczności uzasadnionej specyfiką przewidywanych działań rehabilitacyjnych, które mają zostać określone w programie rehabilitacji, w skład komisji rehabilitacyjnej może zostać powołany psycholog.

Niestety, w praktyce dość często dochodzi do kwestionowania wydatków zaproponowanych przez komisję rehabilitacyjną w chwili ubiegania się o zaświadczenie o pomocy de minimis lub, na etapie kontroli (obecnie audytu), a później prowadzonego przez PFRON postępowania podatkowego. Orzecznictwo sądowe także raczej nie jest korzystne dla pracodawców i daje się zaobserwować tendencję do zaostrzania rygoryzmu i wprowadzania nieznanych ustawie dodatkowych warunków uzasadniających prawidłowość wydatku.

Nie ma także skutecznej możliwości uzyskania uprzedniej wiążącej informacji co do prawidłowości planowanego wydatku, a skutki są dość dotkliwe 30% wpłaty na PFRON od środków nieprawidłowo wydatkowanych i zwrot nieprawidłowo wydatkowanych środków na rachunek bankowy ZFRON.

A zatem Drogi Czytelniku, wydatkujesz środki na własną odpowiedzialność.

2 miejsce

Art. 32 ustawy – zwrot dodatkowych kosztów zatrudniania pracowników niepełnosprawnych dla zakładów pracy chronionej

W myśl art.  32 ustawy o rehabilitacji pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej może, na wniosek, otrzymać ze środków Funduszu:

1) dofinansowanie w wysokości do 50% oprocentowania zaciągniętych kredytów bankowych pod warunkiem wykorzystania tych kredytów na cele związane z rehabilitacją zawodową i społeczną osób niepełnosprawnych;

2) zwrot kosztów

a) budowy lub przebudowy związanej z modernizacją obiektów i pomieszczeń zakładu,

b) transportowych,

c) administracyjnych.

Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczy wyłącznie dodatkowych kosztów pracodawcy wynikających z zatrudnienia osób niepełnosprawnych i może być przyznany pracodawcy prowadzącemu zakład pracy chronionej u którego wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynosi co najmniej 50%.

W tym przypadku pułapka kryje się w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie pomocy finansowej udzielanej pracodawcom prowadzącym zakłady pracy chronionej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1975).

Abstrahując od katalogu wydatków, konieczności złożenia oświadczenia na dzień złożenia wniosku o ewentualnych zaległościach w zobowiązaniach wobec Funduszu, nieuregulowanych w terminie zobowiązaniach cywilnoprawnych, zaleganiu lub niezaleganiu w dniu złożenia wniosku z wypłacaniem w terminie wynagrodzeń pracownikom lub opłacaniem w terminie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub innych danin publicznych, trzeba pamiętać także o tym do czego zobowiązujemy się w umowie.

Umowa określa w szczególności zobowiązanie pracodawcy do:

a) wykorzystania zaciągniętych kredytów zgodnie z przeznaczeniem,

b) poniesienia kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą w terminach określonych w umowie,

c) niezmniejszenia średniego kwartalnego stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ustalonego stosownie do § 10 ust. 5 pkt 3, więcej niż o 10% w stosunku do średniego kwartalnego stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w tym przepisie, w czasie obowiązywania umowy,  

d) nieposiadania zaległości, o których mowa w § 10 ust. 5 pkt 2 lit. a tiret pierwsze (zobowiązania wobec Funduszu) lub lit. b, w czasie obowiązywania umowy, czyli nie wolno podczas trwania umowy mieć jakichkolwiek zaległości w zobowiązaniach wobec PFRON oraz w zakresie wypłacania wynagrodzeń pracownikom, opłacania w terminie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub innych danin publicznych (podatki, cła, i inne),

e) udokumentowania realizacji umowy na wezwanie Funduszu,

f) umożliwienia wykonania przez Fundusz czynności, o których mowa w pkt 1 lit. b,

g) informowania Funduszu o wszelkich zmianach dotyczących realizacji umowy w terminie 7 dni od dnia wystąpienia tych zmian,

h) rozliczenia otrzymanej pomocy w sposób i terminie określonym w umowie,

i) zwrotu dofinansowania lub refundacji w przypadku:

– naruszenia co najmniej jednego z warunków umowy,

– zbycia środków trwałych objętych refundacją lub utraty statusu zakładu pracy chronionej – w części, która nie została pokryta odpisami amortyzacyjnymi, ustalonymi przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych na dzień zbycia tych środków – może się okazać, że bardziej opłaca się sprzedaż środka trwałego niż spadek kwartalnego wskaźnika o 0,2%.

j) zabezpieczenia zwrotu kwoty refundacji – w formie hipoteki, poręczenia, weksla z poręczeniem wekslowym (aval), gwarancji bankowej, zastawu na prawach lub rzeczach, blokady rachunku bankowego, przelewu wierzytelności na zabezpieczenie lub aktu notarialnego o poddaniu się egzekucji przez dłużnika.

Zastanów się dobrze pracodawco, zanim podpiszesz taką umowę.

1 miejsce

Art. 26a – skutki nieterminowego opłacenia kosztów płacy w zakresie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych

Pierwsze miejsce to oczywiście konieczność zwrotu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych w sytuacji nieterminowego opłacenia kosztów płacy w postaci:

wynagrodzeń brutto (a zatem z uwzględnieniem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych),

obowiązkowych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczonych od tego wynagrodzenia i obowiązkowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych nie przysługuje, jeżeli miesięczne koszty płacy zostały poniesione przez pracodawcę z uchybieniem terminów, wynikających z odrębnych przepisów, przekraczającym 14 dni, z zastrzeżeniem ust. 1a2, zgodnie z którym kwota miesięcznych należnych składek, o których mowa w art. 2 pkt 4a, opłaconych z uchybieniem terminu, o którym mowa w ust. 1a1 pkt 3, nie może przekroczyć wysokości 2% składek należnych za dany miesiąc.

***

Reasumując, pracodawco koszty płacy musisz zapłacić najpóźniej:

1) wynagrodzenia pracownika – zgodnie z Kodeksem pracy do 10 dnia następnego miesiąca + 14 dni (jeżeli z umowy o pracę czy regulaminu pracy wynika wcześniejszy termin, wydłużenie o 14 dni liczymy od tego wcześniejszego terminu).

Pamiętajmy, że dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzeń wypłaconych po dniu złożenia wniosku Wn-D.

Możemy dostać karę od Państwowej Inspekcji Pracy za nieterminowe wypłacenie wynagrodzenia.

2) zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzenia + 14 dni (odsetki)

Jeżeli jesteśmy zakładem pracy chronionej:

  • 40% PIT- 4 przekazujemy do do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzenia do PFRON + 14 dni (odsetki),
  • 60% PIT-4 przekazujemy na ZFRON w terminie 7 dni od wypłaty wynagrodzenia. Jeżeli wydłużymy ten termin o 14 dni, czeka nas wpłata na PFRON w wysokości 30% środków przekazanych nieterminowo

Jeżeli jesteśmy byłym zakładem pracy chronionej w okresie 5 lat licząc od końca roku, w którym utraciliśmy status zpch:

PIT-4 od pracowników niepełnosprawnych w wysokości od 100% do 25% (w zależności od osiąganego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych) przekazujemy na ZFRON w terminie 7 dni od dnia wypłaty wynagrodzenia

3) składki na ubezpieczenia społeczne – do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzenia + 14 dni (odsetki)

Od 1 stycznia 2019 r. złagodzono rygor tego przepisu, przyjmując że można uchybić terminowi więcej niż 14 dni, w sytuacji gdy kwota nieterminowo opłaconych składek nie przekracza 2% należności składkowej za dany miesiąc. Przepis ten ma zastosowanie do postępowań wszczętych a niezakończonych przed 1 stycznia 2019 r.

Ten przepis wygrał to zestawienie z uwagi na skalę środków dochodzonych do zwrotu przez PFRON i skutki finansowe dla pracodawców, i chociaż nie jest bardzo trudny do zinterpretowania, to jak widać przysporzył najwięcej kłopotów w praktyce.

Ostatnio, na szczęście dla pracodawców mających takie problemy zapadł wyrok TSUE, z którego wynika, że okres przedawnienia możliwości dochodzenia zwrotu pomocy publicznej udzielonej przez organ krajowy (tu: PFRON) przedawnia się z upływem 5 a nie 10 lat.

Przeczytasz o tym więcej tutaj >>

pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk

Okres przedawnienia możliwości żądania przez PFRON zwrotu dofinansowania skrócony do 5 lat?

Ewa Kłosińska-Trzcińska 24 stycznia, 2020 Jeden komentarz
251 Wyświetleń

Drogi Czytelniku,

Okres przedawnienia możliwości żądania przez PFRON zwrotu dofinansowania skrócony do 5 lat

Kiedy przyjdą chwile zwątpienia i wydaje Ci się, że już nic się nie może zmienić, że interpretacja niekorzystnych przepisów ugruntowała się na dobre, żeby nie powiedzieć, że zabetonowała i okopała, że głową muru nie przebijesz, a Twoje stawanie na głowie nie przynosi rezultatów, pojawiają się …

  • uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 376/19., z powołanym w nim:
  • wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 5 marca 2019 r. (Wielka Izba) w sprawie C-349/17 Eesti Pagar.

5 letni termin przedawnienia możliwości żądania zwrotu pomocy publicznej

Najważniejsza kwestia z nich wynikająca, to stwierdzenie, że do pomocy publicznej, której zwrotu żąda krajowy organ udzielający pomocy nie ma zastosowania 10-letni okres przedawnienia (wbrew stanowisku Komisji Europejskiej),  a okres przedawnienia wynikający z przepisów krajowych.

Sama, w moim ostatnim wpisie (przeczytasz go tutaj), pisałam o dziesięcioletnim okresie przedawnienia możliwości żądania zwrotu pomocy publicznej w postaci dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, gdyż takie stanowisko było prezentowane przez wszystkie organy.

Z wyroku TSUE wynika w szczególności, że:

Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że gdy organ krajowy przyznał pomoc w ramach funduszu strukturalnego, stosując nieprawidłowo rozporządzenie nr 800/2008, terminem przedawnienia mającym zastosowanie do odzyskania bezprawnie przyznanej pomocy jest – jeśli przesłanki stosowania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich są spełnione – termin czterech lat, zgodnie z art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia, lub – w razie ich niespełnienia – termin przewidziany przez właściwe prawo krajowe.

WSA w Warszawie wskazał, że zażądana do zwrotu przez PFRON pomoc publiczna w postaci refundacji składek na ubezpieczenia społeczne, udzielona na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) Nr 800/2008 (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych, tzw. GBER), które obowiązywało, z uwzględnieniem okresów przejściowych, do 31 grudnia 2014 r., stanowi niepodatkową należność budżetową, do której zastosowanie mają przepisy ustawy o finansach publicznych.

Ustawa o finansach publicznych w art. 67 ust. 1 wskazuje, że do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60, nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego  i odpowiednio przepisy działu III ustawy – Ordynacja podatkowa.

Tym samym, w zakresie ustalenia terminu przedawnienia przedmiotowych należności, należy odpowiednio zastosować znajdujący się w dziale III Ordynacji podatkowej art. 70 § 1, zgodnie z którym zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W niniejszej sprawie uznać należało, iż odpowiednie stosowanie art. 70 § 1 O.p. polega na przyjęciu, że początkiem biegu 5-letniego okresu przedawnienia jest koniec roku kalendarzowego, w którym strona nabyła prawo do refundacji składki za konkretny miesiąc. Przypomnieć trzeba, że badana sprawa dotyczy refundacji składek na ubezpieczenia społeczne za wybrane miesiące z lat 2009-2012. Termin przedawnienia dochodzenia roszczenia w zakresie refundacji składki za ostatni z wymienionych w zaskarżonej decyzji miesięcy – kwiecień 2012 r. – upłynął 31 grudnia 2017 r. (pięć lat od końca roku kalendarzowego w którym strona nabyła prawo o refundacji składki).

Sąd przyjął, że czynnością, która przerwała bieg przedawnienia jest podjęcie przez organ pierwszej czynności zmierzającej do zwrotu środków, za którą uznał datę wszczęcia z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu środków.

Przede wszystkim należy stwierdzić, że powyższa zasada ma zastosowanie także do żądanego do zwrotu przez PFRON dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, które mogło ulec przedawnieniu za okresy:

  • październik – grudzień 2012 r. – z dniem 31 grudnia 2017 r.,
  • styczeń – grudzień 2013 r. – z dniem 31 grudnia 2018 r.,
  • styczeń – grudzień 2014 r. – z dniem 31 grudnia 2019 r.,

o ile nie doszło do przerwania jego biegu.

A zatem, pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk

***

Dostałeś wezwanie do zwrotu dofinansowania? Co dalej>>

Wezwanie do zwrotu przedawnionego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych

Ewa Kłosińska-Trzcińska 16 lipca, 2019 Jeden komentarz
364 Wyświetleń

 

Drogi Czytelniku,

Wezwanie do zwrotu przedawnionego dofinansowania

 

Szczęśliwie mamy połowę lipca, przeżyliśmy falę upałów i czekamy na następną.

Ja już intensywnie myślę o zbliżającym się urlopie i kończę sprawy przed wyjazdem.

A tutaj co?

Telefon.

Wezwanie do zwrotu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za 2008 rok

 

  • Pani Aniu, czy PFRON może żądać zwrotu dofinansowania za 2008 rok?
  • Nie, obecnie już nie może, to jest okres objęty przedawnieniem.
  • To można żądać zwrotu dofinansowania za okresy przedawnione?
  • Jak widać w praktyce można. Może ktoś dokona zwrotu…

 

Pomoc publiczna, w naszym przypadku dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, przedawnia się z upływem 10 lat od dnia uzyskania pomocy.

Prosto powiedzieć ale w przypadku dofinansowania można teoretycznie wyznaczyć trzy daty uzyskania pomocy:

  1. ostatni dzień okresu sprawozdawczego (czyli miesiąca zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych),
  2. dzień złożenia wniosku o dofinansowanie (do 25 dnia następnego miesiąca po miesiącu zatrudnienia pracownika niepełnosprawnego, a przed 1 kwietnia 2014 r. w terminie do 20 dnia następnego miesiąca),
  3. dzień wpływu środków na rachunek bankowy beneficjenta.

Obecnie sądy przyjmują pierwszą z wymienionych interpretację, uznając że datą przyznania pomocy jest ostatni dzień okresu sprawozdawczego.

 

Skoro pomoc publiczna w formie dofinansowanie wiąże się z zatrudnieniem pracownika niepełnosprawnego w określonym miesiącu, to  prawo do tej pomocy jest nabywane z ostatnim dniem okresu sprawozdawczego, a pomoc jest udzielana, jeżeli do tej daty jest możliwe ustalenie, czy zostały spełnione warunki do wystąpienie o wypłatę pomocy.

 

Przykładowo: wyrok NSA z 11 września 2013 r., sygn akt II GSK 765/12, z dnia 25 lutego 2015 r., sygn. akt II GSK 464/14 oraz wyrok WSA w Warszawie z 16 czerwca 2016 r. sygn. akt V SA/Wa 3594/15

 

Wynika z tego, że w lipcu 2019 r., PFRON nie ma podstaw prawnych do żądania zwrotu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za rok 2008, gdyż uległo ono przedawnieniu.

W praktyce jednak możemy się spotkać z takim wezwaniem do zwrotu. Wtedy trzeba przygotować odpowiedź do Funduszu.

Jeżeli Czytelniku potrzebujesz w tym zakresie pomocy – skontaktuj się ze mną.

Najlepiej przed moim urlopem…

pozdrawiam

Anna Pałecka-Błaszczyk

Pracownicze Plany Kapitałowe a koszty płacy w zakresie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych

Ewa Kłosińska-Trzcińska 11 lipca, 2019 Brak komentarzy
260 Wyświetleń

Pracownicze Plany Kapitałowe - wykresy i tabele

Drogi Czytelniku,

Od 1 lipca 2019 r. ruszyły pracownicze programy kapitałowe dla pracodawców zatrudniających co najmniej 250 osób – takie hasło stało się punktem wyjścia do napisania dzisiejszego wpisu. Hasło przewrotne, które wywołało niepokój i konieczność udzielenia odpowiedzi na pytanie mojej ulubionej księgowej, czy wpłaty na PPK obliczamy już od wynagrodzeń za lipiec 2019 r.?

Wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2215, z późn. zm.) wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia, przy czym podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia.

Przez wynagrodzenie należy rozumieć – stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK – podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy, oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Należy przy tym pamiętać, że wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający nie są wliczane do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia wysokości obowiązkowych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Natomiast wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, z tym zastrzeżeniem, że wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika PPK może wynosić mniej niż 2% wynagrodzenia, ale nie mniej niż 0,5% wynagrodzenia, jeżeli wynagrodzenie uczestnika PPK osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia.

Wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Podmiot zatrudniający jest obowiązany do obliczenia i dokonania wpłat do wybranej instytucji finansowej finansowanych przez ten podmiot oraz do obliczenia, pobrania od uczestnika PPK i dokonania wpłat do wybranej instytucji finansowej wpłat finansowanych przez uczestnika PPK.

Wpłat na PPK dokonuje się, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał stosunek prawny wynikający z umowy o prowadzenie PPK.

Wpłaty finansowane przez podmiot zatrudniający są obliczane, a wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są obliczane i pobierane od uczestnika PPK w terminie wypłaty wynagrodzenia przez podmiot zatrudniający.

Wpłaty dokonywane są w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone i pobrane.

Etapy wprowadzania ustawy o PPK

W myśl art. 134 ustawy o PPK, ustawę stosuje się do:

1) podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 250 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2018 r. – od dnia 1 lipca 2019 r.,

2) podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 50 osób zatrudnionych według stanu na dzień 30 czerwca 2019 r. – od dnia 1 stycznia 2020 r.,

3) podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 20 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. – od dnia 1 lipca 2020 r.,

4) pozostałych podmiotów zatrudniających – od dnia 1 stycznia 2021 r.

Do kręgu osób zatrudnionych na wskazany dzień, zaliczymy (art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy o PPK):

  1. pracowników, o których mowa w  2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, czyli osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę z wyjątkiem:
    • pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1374), oraz
    • młodocianych w rozumieniu 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
  2. osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie 303 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy,
  3. członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych, o których mowa w 138 i art. 180 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2018 r. poz. 1285),
  4. osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
  5. członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji,
  6. osoby wskazane w lit. a-d przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego

– podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778, z późn. zm.).

Terminy zawarcia umów o PPK

Umowy o prowadzenie PPK podmiot zatrudniający zawiera w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po upływie 3 miesięcy od dnia, o którym mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 1-4, w imieniu i na rzecz osoby będącej w tym dniu osobą zatrudnioną, chyba że osoba ta przed upływem tego terminu złoży deklarację o rezygnacji w formie pisemnej.

Natomiast umowy o zarządzanie PPK podmiot zatrudniający zawiera nie później niż 10 dni roboczych przed upływem powyższego terminu.

PPK dla pracodawców zatrudniających co najmniej 250 pracowników

Jeżeli powyższe terminy będziemy obliczać na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, to trzy miesiące upłyną dnia 1 października (art. 112 kc zdanie pierwsze – termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca), a zatem termin zawarcia umowy o prowadzenie PPK przypadnie dnia 12 listopada 2019 r., a umowy o zarządzanie dnia 25 października 2019 r.

Taki sposób obliczania terminów wskazywany jest na stronie Polskiego Fundusz Rozwoju,

 https://pfr.pl/aktualnosci/ruszaja-pracownicze-plany-kapitalowe-dla-najwiekszych-firm.html

który prowadzi także w całej Polsce szkolenia dla pracodawców z tej tematyki.

https://pfr.pl/aktualnosci/rusza-cykl-szkolen-o-ppk.html

Podmioty zatrudniające, należące do jednej grupy kapitałowej, są uprawnione do zawierania umów o zarządzanie i umów o prowadzenie PPK w terminie, w którym ustawa ma zastosowanie zgodnie z ust. 1 w stosunku do podmiotu zatrudniającego, który zatrudnia największą liczbę osób zatrudnionych w tej grupie kapitałowej.

Wpłaty na PPK a koszty płacy

Definicja kosztów płacy zawarta w art. 2 pkt 4a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019, poz. 1172) nie uległa zmianie i stanowi, że koszty płacy obejmują wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia i obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Należy zatem dojść do wniosku, iż wpłaty na PPK nie będą stanowiły kosztów płacy, i nie będzie możliwe ich wykazywanie we wniosku o dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk

***

***

unsplash-logoZdjęcie: Markus Spiske

Słów kilka o rozkładaniu na raty dofinansowania do wynagrodzeń

Ewa Kłosińska-Trzcińska 1 kwietnia, 2019 Brak komentarzy
160 Wyświetleń

Drogi Czytelniku,

Będąc w sytuacji, kiedy PFRON prowadzi wobec Ciebie – jako pracodawcy – postępowanie administracyjne dotyczące nakazania zwrotu dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, możesz martwić się o to czy będziesz w stanie spłacić kwotę objętą decyzją ostateczną. Z mojej praktyki niestety wynika, że często są to kwoty niebagatelne. Nie dość, że niebagatelne, to jeszcze powiększone o odsetki obliczone jak dla zaległości podatkowych od dnia wpływu dofinansowania na konto pracodawcy do dnia ich zwrotu.

Co wtedy robić?

Słów kilka o rozkładaniu na raty dofinansowania do wynagrodzeń

Ustawa o rehabilitacji zawiera kilka rozwiązań.

Po pierwsze, pracodawca może starać się o umorzenie odsetek. ALE (bo zawsze jest jakieś ale), warunkiem skorzystania z umorzenia odsetek jest spłata należności głównej nie później niż w terminie określonym w art. 49 e ust. 2 ustawy o rehabilitacji, czyli w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wezwania do zapłaty lub ujawnienia okoliczności powodujących obowiązek zwrotu. W PRAKTYCE pracodawcy raczej nie dokonują spłaty należności po otrzymaniu wezwania, w którym mamy wskazaną „wstępnie oszacowaną” kwotę dofinansowania do zwrotu. Po bezskutecznym upływie tego terminu Fundusz wszczyna postępowanie administracyjne, w wyniku którego określana jest już zwykle mniejsza, zwykle wskutek odpowiednich – także moich – działań, kwota pomocy publicznej do zwrotu.

Poczytaj też o: Nowa praktyka PFRON w zakresie oprocentowania od nadpłaty

Niestety, w kilku przypadkach, zdaniem Funduszu, aby móc skorzystać z umorzenia odsetek, należało zapłacić należność główną w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia wezwania. Trudno się z taką interpretacją zgodzić ale musimy o niej wiedzieć.

Przepisy nie przewidują umorzenia należności głównej

Po drugie, można starać się o odroczenie terminu płatności lub rozłożenie na raty spłaty należności głównej i odsetek.

Rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnych lub odroczenie terminu ich płatności może nastąpić jednokrotnie, a całkowity okres spłaty nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia zawarcia umowy.

Nie dawało mi spokoju użyte w tym przepisie sformułowanie „jednokrotnie” w kontekście pracodawców, w stosunku do których prowadzonych jest kilka postępowań administracyjnych, znajdujących się na różnych etapach, za różne okresy. Jednak, podczas jednego ze spotkań w PFRON, uzyskałam informację, że można uzyskać ulgę jednokrotnie w stosunku do danej należności, co daje szanse na rozwiązanie pewnych problemów z płatnościami.

Czy PFRON rozpatrzy wniosek o rozłożenie na raty należności czy odroczenie terminu płatności pozytywnie?

Jest na to duża szansa. Oczywiście, wniosek należy dobrze uzasadnić i udokumentować, w czym mogę pomóc. Można liczyć na rozłożenie na raty nawet na kilka lat.

Od należności pieniężnych, które rozłożono na raty lub odroczono termin ich płatności, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od następnego dnia po dniu wpływu wniosku.

Podczas trwania umowy nie jest wstrzymywania wypłata dofinansowania bieżącego, chyba że powstaną inne zaległości wobec PFRON.

ALE NIE ZA DARMO

Za złagodzenie dolegliwości płatniczych ustala się opłatę równą sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8% ani od stopy oprocentowania kredytu, który dłużnik mógłby uzyskać na zasadach rynkowych.

PFRON wyliczył, że kosztuje to 11,87 % w stosunku rocznym.

A zatem wiemy z czego ta przychylność może wynikać, nie jest to tania impreza.

Trzeba także pamiętać, że w razie uchybienia któremukolwiek z terminów zapłaty należności określonych w umowie ulega ona rozwiązaniu, a należność staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami naliczonymi w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych.

pozdrawiam
Anna Pałecka-Błaszczyk